خطبهاى از آن حضرت ( ع )
حمد مىگوییم او را ، بر آنچه بوده است و از او یارى مىجوییم در کار خود ، براى آنچه خواهد بود . و از او مىخواهیم که دین ما را به سلامت دارد ، همانگونه که از او سلامت تنهایمان را مىطلبیم .
اى بندگان خدا ، شما را وصیت مىکنم که این دنیا را ترک گویید ، که دنیا شما را ترک خواهد گفت ، هر چند ، راضى به ترک او نباشید و جسمتان را کهنه مىکند ،
هرچند ، شما خواستار تازه بودن آن باشید . مثل شما و دنیا مثل مسافرانى است که به راهى مىروند و تا به خود آیند ، بینند که آن را پیمودهاند . یا آهنگ رسیدن به نشانه و هدفى کنند و تا دیده بر مىکنند ، بینند که به آن رسیدهاند . اى بسا روندهاى که مىتازد و شتابان مىتازد تا به پایان راه رسد .
به چه امید مىبندد ، کسى که زندگیش به مثابه یک روز است و از آن در نمىگذرد .
و همواره کسى در قفاى او افتاده و او را به شتاب مىراند و نگذارد که درنگ کند . تا اینکه از این جهانش برکند ، پس در عزّت و افتخار این جهان با یکدیگر رقابت مکنید و به زیورها و خواستههاى آن بر خود مبالید و از سختیها و رنجهایش فغان و زارى سر مدهید ، زیرا عزت و افتخارش پایانپذیر است و زیور و خواستهاش روى در زوال دارد و سختیها و رنجهایش بر دوام نباشد ، هر مدتى در آن به پایان رسد و هر زندهاى بمیرد . اگر خردمندید ، چرا در آثار پیشینیان و آنچه بر نیاکانتان گذشته است نمىنگرید و عبرت نمىگیرید ؟ و باز نمىایستد ؟
آیا نمىبینید که رفتگان باز نمىگردند ؟ آیا نمىبینید که بر جاىماندگان را بقایى نیست ؟ آیا نمىبینید که مردم دنیا ، شب را به روز مىآورند و روز را به شب مىرسانند و هر یک در حالى دیگر هستند ؟ یکى مردهاى است که بر او مىگریند ،
یکى را در مرگ عزیزى تسلیت مىگویند ، یکى بیمارى است بر زمین افتاده و گرفتار ،
یکى به عیادت بیمارى مىرود یکى در حال جان دادن است و ، در همان حال ، مرگ در پى اوست ، و او خود در طلب دنیاست ، در عالم غفلت و ، حال آنکه ، مرگ از او
غافل نیست . آنسان که گذشتگان گذشتهاند ، بر جاىماندگان هم خواهند گذشت .
هنگامى که آهنگ کارى ناپسند مىکنید ، به یاد داشته باشید مرگ را که ویرانگر خوشیهاست و تیرهکننده شهوتهاست و قطعکننده رشته آرزوهاست . از خدایا یارى خواهید تا بتوانید حق واجب او را ادا کنید و شکر نعمتها و احسانهاى بیحسابش را به جاى آورید .
وَ اَللَّهِ لاَ يَزَالُونَ حَتَّى لاَ يَدَعُوا لِلَّهِ مُحَرَّماً إِلاَّ اِسْتَحَلُّوهُ وَ لاَ عَقْداً إِلاَّ حَلُّوهُ وَ حَتَّى لاَ يَبْقَى بَيْتُ مَدَرٍ وَ لاَ وَبَرٍ إِلاَّ دَخَلَهُ ظُلْمُهُمْ وَ نَبَا بِهِ سُوءُ رَعْيِهِمْ وَ حَتَّى يَقُومَ اَلْبَاكِيَانِ يَبْكِيَانِ بَاكٍ يَبْكِي لِدِينِهِ وَ بَاكٍ يَبْكِي لِدُنْيَاهُ وَ حَتَّى تَكُونَ نُصْرَةُ أَحَدِكُمْ مِنْ أَحَدِهِمْ كَنُصْرَةِ اَلْعَبْدِ مِنْ سَيِّدِهِ إِذَا شَهِدَ أَطَاعَهُ وَ إِذَا غَابَ اِغْتَابَهُ وَ حَتَّى يَكُونَ أَعْظَمَكُمْ فِيهَا عَنَاءً أَحْسَنُكُمْ بِاللَّهِ ظَنّاً فَإِنْ أَتَاكُمُ اَللَّهُ بِعَافِيَةٍ فَاقْبَلُوا وَ إِنِ اُبْتُلِيتُمْ فَاصْبِرُوا فَإِنَّ اَلْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ
نظرات شما عزیزان: